Επιλέξτε γράμμα:   Α • Β  Γ • Δ • Ε • Ζ  Η • Θ • Ι • Κ • Λ • Μ  Ν  Ξ  Ο  Π  Ρ  Σ  Τ  Υ  Φ  Χ  Ψ  Ω

× Σε αυτή την περιοχή της ιστοσελίδας μπορείτε να γράφετε τα όνειρά σας σε περίπτωση που δεν βρίσκετε την ερμηνεία τους στο αλφαβητάρι μας ή θέλετε να ρωτήσετε για συγκεκριμένες λεπτομέρειες που δεν καλύπτουν οι ήδη υπάρχουσες ερμηνείες. Επίσης, έχετε τη δυνατότητα να συζητήσετε για τα όνειρα άλλων αναγνωστών μας και να πείτε την άποψή σας σε περίπτωση που είχατε ονειρευτεί κι εσείς παρόμοια πράγματα στο παρελθόν ή αν έχετε κάποια εξήγηση γι' αυτά. Παρακαλούμε, ωστόσο, να αποφεύγετε στις δημοσιεύσεις σας τα κεφαλαία γράμματα και τα greeklish (λατινικοί χαρακτήρες), ώστε να κάνετε το έργο όλων μας ευκολότερο.

Ένα πολύ περίεργο όνειρο!

  • Γυναίκα
  • Το Άβαταρ του/της Γυναίκα Συντάκτης θέματος
6 Χρόνια 6 Μήνες πριν #378 από Γυναίκα
Ένα πολύ περίεργο όνειρο! δημιουργήθηκε από Γυναίκα
Καλημέρα σας.
ΠΕΜΠΤΗ(21/09/2017) ΠΡΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ(22/09/2017)
Κοιμήθηκα μετά τις 2, κατα τις δυόμιση με 3 παρά και ξύπνησα ακριβώς στις 5+μισή ξημερώματα Παρασκευής.
Πριν σας διηγηθώ το όνειρο μου θα ήταν σημαντικό να σας πω οτι έχω χάσει το παιδάκι μου(σκυλάκι θηλυκού γένους) σε ηλικία 10+μισό περίπου εδώ και 23 ημέρες από καρκίνο με μεταστάσεις και έχω στεναχωρηθεί πάρα πολύ με το γεγονός αυτό.Ήμασταν πολύ δεμένες κι εκτός του οτι έφυγε νωρίς, με στεναχώρησε ακόμα πιο πολύ ο τρόπος που έφυγε.Επίσης δεν είμαι της εκκλησίας, σπάνια πατάω(ειδικά απο τότε που έχασα την γιαγιά μου καθόλου), μόνο πριν μάθω την αρρώστια του παιδιού μου πήγαινα και άναβα κερί και λαμπάδα για το παιδάκι μου, που έφυγε πολύ περίεργα(το λέω αυτό διότι και οι βιοχημικές οι εξετάσεις και η κυτταρολογική δεν έδειξαν αυτήν την αρρώστια, βασικά δεν έδειξαν τίποτα απολύτως, ίσα-ίσα που όλα έδειχναν μια χαρά ενώ είχε κάνει μεταστάσεις και έτρωγε κανονικά και αίμα δεν είχε βγάλει ούτε απο το στόμα, ούτε στα κόπρανα, όταν την άνοιξε η κτηνίατρος είδε τι είχε).Δεν ξέρω αν είναι καλό το συγκεκριμένο όνειρο αλλά δεν μου άρεσε καθόλου.
Είδα στην αρχή ότι ήμουν σπίτι μου και οτι αν και το παιδάκι μου είχε πεθάνει, εγώ το κράταγα στην αγκαλιά μου και το είχα βάλει μέσα στη ρόζ μπλουζίτσα του-φούτερ.Το παιδάκι μου δεν είχε σαπίσει, ούτε μύριζε άσχημα, είχε κλειστά τα μάτια του, φαινόταν κάπως αγριεμένο-θυμωμένο και μου δάγκωνε τα δάχτυλα του χεριού μου(σαν κάτι κακό να είχε μπει μέσα της) ή σαν να μην ήθελε να την κρατάω. Αμυδρά θυμάμαι ότι λιβάνισα και μύρισα και μοσχολίβανο.Επειδή δεν μου άρεσε καθόλου που με δάγκωνε και την έβλεπα σε αυτήν την κατάσταση ήθελα να πάω και πήγα στην εκκλησία για να ζητήσω βοήθεια.Δεν έβλεπα ακριβώς τον δρόμο που πηγαίνα.Είδα ότι έφτασα στην εκκλησία, δεν λειτουργούσε κανένας παπάς, ήταν κλειστά τα φώτα αλλά έβλεπες, δεν είχε σκοτάδι(όπως όταν ξημερώνει και είσαι σπίτι σου αλλά έχεις κλειστά τα φώτα). Όταν μπήκα σε αυτήν την εκκλησία κατάλαβα ότι ήταν το σπίτι της γυναίκας του θείου μου, απο την μεριά του πατέρα μου(στο σπίτι της μένουν) διαμορφωμένο σαν εκκλησία αλλά χωρίς να βλέπω ούτε εικονίσματα, ούτε οτιδήποτε άλλο, εξάλλου δεν με ενδιέφερε να παρατηρίσω κάτι.Όταν μπήκα στην είσοδο εκκλησίας-σπιτιού είδα έναν παπά ο οποίος δεν ήθελε να μου μιλήσει, σαν να είχε δουλειά, σαν να πήγα την ώρα που έκλεινε η εκκλησία και τον απασχολούσα και γι αυτό δεν ήθελε, δεν κατάλαβα πολύ καλά. Γονάτισα στα πόδια του και του ζήτησα να με βοηθήσει χωρίς να του εξηγήσω για ποιο λόγο ήθελα την βοήθεια του(περίμενα πρώτα την έγκριση του).Εκείνος ενώ ήταν ενοχλημένος στην αρχή όταν με είδε να γονατίζω ζητώντας του βοήθεια και τις παλάμες των χεριών μου ενωμένες μπροστά απο το πρόσωπο μου (σαν να προσεύχομαι) εκλιπαρώντας τον με τα μάτια, κούνησε το κεφάλι του καταφατικά, μου είπε έλα και με οδήγησε(στην αρχή ευθεία και μετά δεξιά όπως το σπίτι της θείας μου, στο πρώτο υπνόδωμάτιο που έχουν στο σπίτι).Πριν στρίψω δεξιά(στο σαλόνι του σπιτιού) και φτάσω στο υπνόδωματιο μεταφέρθηκα μέσα σε μια εκκλησία(δεν ξέρω ποια ήταν κι εκεί ήταν κλειστά τα φώτα αλλά έβλεπες και μπορούσα να διακρίνω οτι υπήρχαν εικόνες αγίων αλλά δεν μπορούσα να δω ποιοι άγιοι ήταν, αλλά δεν έδινα σημασία σε αυτό).Στο κέντρο σχεδόν της εκκλησίας αλλά προς το μέρος όπου βγαίνουν οι παπάδες και λιβανίζουν είδα μια στήλη ξύλινη ψηλή όπου πάνω εικονιζόταν μια ασημένια εικόνα αγίου-ας(μικρή στο μέγεθος) όπου την είδα απο μακριά(ήρθε ως εικόνα στο μυαλό μου γιατί ήταν τόσο ψηλή που απο μακριά δεν μπορούσες να την δεις). Στο μυαλό μου αυτή η στήλη ήταν το ιερό, όταν έφτασα κοντά στην στήλη γονάτισα και προσευχήθηκα(αλλά μέσα μου ένιωθα μαυρίλα). Επίσης είχα και το παιδάκι μου μαζί, πάλι με κλειστά τα μάτια ήταν. Δεν ξέρω τι προσευχές έκανα, το μόνο που θυμάμαι ήταν οτι η προσευχή γινόταν μέσα απο την καρδιά μου με πολύ στεναχώρια. Μετά κατευθείαν μεταφέρθηκα πάλι στο σπίτι της θείας μου και έστριψα δεξιά όπου με οδήγησε ο παπάς και όπου "χάθηκε" έξω από το υπνοδωμάτιο. Όταν έφτασα λοιπόν έξω απο το υπνοδωμάτιο(το υποτιθέμενο υπνοδωμάτιο στο σπίτι της θείας μου, ήταν σαν γραφείο εκκλησίας) απ'έξω είδα μια κοντή γυναίκα(έμοιαζε με μια άλλη θεία μου, αδερφή του πατέρα μου), απο πίσω, γύρω στα πενήντα με καστανό μαλλί σκούρο αντρικιέ και σκουρόχρωμα ρούχα όπου κάτι έλεγε με δυο γυναίκες(με άσπρα ρούχα κυρίως την ψηλή θυμάμαι) όπου βρισκόντουσαν μέσα στο υπνοδωμάτιο και μπορούσα να τις δω γιατί η πόρτα του υπνοδωματίου(εκκλησιαστικού γραφείου) στο μεγαλύτερο μέρος της ήταν τζάμι. Αυτή λοιπόν η κοντή γυναίκα κράταγε τρεις αλυσίδες όπου στις δύο ήταν δυο σκυλιά, στην τρίτη(δεν θυμάμαι καλά) είχα την εντύπωση οτι ήταν μια γάτα(μάλλον άσπρη). Ξαφνικά βλέπω οτι πάλι μεταφέρομαι έξω απο μία εκκλησία την Παντάνασσα(αυτή τη φορά ήξερα ποια εκκλησία ήταν), η εκκλησία που βρίσκεται λίγα μέτρα μακρια απο το σπίτι του πατέρα μου. Αν και δεν μπήκα μέσα, ήξερα οτι μάλλον γίνονταν κάποια βαφτίσια, είδα ανοιχτή την πόρτα της εκκλησίας και απ'έξω κόσμο οπου άλλοι φοράγανε μαύρα κουστούμια και άλλοι άλλα χρώματα αλλά κυρίως είδα άντρες και σχετικά νεαρούς. Επίσης είδα κι ένα κοριτσάκι γύρω στα 7-8 όπου φόραγε ένα καλοκαιρινο μάλλον σατέν φορεματάκι(δεν ξέρω αλλά μου έμεινε αυτή η εικόνα με το κοριτσάκι). Αυτή η εκκλησία είχε(κι έχει και στην πραγματικότητα) κάτι σκαλία έξω, εγώ ήμουν στο πεζοδρόμιο, πριν τα σκαλιά, παρακολουθούσα αλλά δεν είχα σκοπό να μπω μέσα στην εκκλησία, κάπου στα δεξιά μου είδα με την άκρη του ματιού μου την μητέρα μου, όπου ήταν πιο νέα και πιο αδύνατη, γενικά σε καλή κατάσταση με καλή διάθεση και μου είπε να πω στον πατέρα μου να πληρώσει τον λογαριασμό της Δεή. Αμέσως μετά απο αυτό μεταφέρθηκα πάλι έξω απο αυτό το υπνοδωμάτιο και ο πατέρας μου "αντικατέστησε" αυτή την κοντή γυναίκα και κρατούσε τις ίδιες αλυσίδες με τα πλασματάκια. Φορούσε μάυρα ρούχα και "είδα" την ψυχή του που ήταν μαύρη(πρώτη φορά "βλέπω" την ψυχή κάποιου.Ο πατέρας μου είναι ένας πολύ κακός και υποχθόνιος άνθρωπος). Μπήκα λοιπόν μέσα σε αυτό το δωμάτιο όπου ήταν αυτές οι δυο γυναίκες για να τους μιλήσω και να ζητήσω την βοήθεια τους(σαν να αντικαθιστούσαν τον παπά γιατί ο ίδιος με οδήγησε εκεί). Η μια γύρω στα 35-40 σχετικά ψηλή με καρέ μαλλί μαύρο και άσπρη στο δέρμα(όχι χλωμή) και η άλλη γύρω στα 45-50(δεν την θυμάμαι καθόλου καλά μπορώ να πω). Με κοίταξαν και οι δυο και την ώρα που πήγα να τους μιλήσω μπήκε μέσα ο πατέρας μου στο μέρος όπου βρισκόταν αυτή η πόρτα(χωρίς να βάλει τα πλασματάκια μέσα) και περίμενε να ακούσει τη συζήτηση και μου έδωσε την εντύπωση ότι ήταν λίγο ανήσυχος. Οι δυο γυναίκες τον "έδιωξαν" με τα πολλά κι ενοχλημένες γιατί δεν έφευγε κι ήταν επίμονος, ειδικά η ψηλή. Βγήκα έξω απο το υπνοδωμάτιο, του είπα αυτό που μου είπε η μητέρα μου, έδειξε ενοχλημένος και του είπα να "κάνει μια βόλτα με τα σκυλιά".Καθώς έφευγε και πήγαινε απο το πεζοδρόμιο που είχε φυτά(χόρτα) και κάτι δέντρα μικρά(χωρίς πολλά κλαδία και μικρά) συνειδητοπόιησα ότι αυτό το μέρος ήταν ακριβώς απέναντι απο το σπίτι μου(απέναντι απο το σπίτι μου είναι ένα μεγάλο σχολικό συγκρότημα που απο τη μια μεριά όπως το κοιτάς απο δεξιά ήταν αυτό το μέρος όπου είδα σε αυτήν την σκηνή, όπως επίσης είδα και τα κάγκελα του σχολείου και ελάχιστα μέσα απο τα κάγκελα το δάπεδο αλλά δεν υπήρχε κανείς.Ήταν λίγο περίεργο γιατί ήταν σαν ήταν αλλά και παράλληλα σαν να μην ήταν απέναντι απο το σπίτι μου και την "εκκλησία" όπου την είδα σαν το σπίτι της θείας μου είναι χιλιόμετρα μακριά, 30λεπτά+ με το αυτοκίνητο).Είδα λοιπόν τον πατέρα μου να κατηφορίζει με τα πλαματάκια(τετράποδα να τον "οδηγούν" προς τα κάτω(κάτω και στρίβοντας δεξιά είναι το σπίτι μου αλλά δεν τον είδα να στρίβει πουθενά).Πριν φτάσει στο τέλος του τετραγώνου, σταμάτησα να τον βλέπω(σαν να χάθηκε όμως) γιατί μεταφέρθηκα μέσα σε αυτό το υπνοδωμάτιο-γραφείο εκκλησίας. Ούτε εκεί είχε φώτα αλλά ήταν πιο φωτεινά απο το υπόλοιπο σπίτι-εκκλησία.Μίλησα με την ψηλή γυναίκα, η άλλη δίπλα απλά με άκουγε.Της είπα λοιπόν την ιστορία μου με το παιδάκι μου(και οτι δεν είχε θαφτεί κι οτι δεν είχε σαπίσει, δεν μύριζε κλπ ενώ στη πραγματικότητα το έχουμε θαμμένο στον κήπο μας) και είδα έκείνη τη στιγμή ότι κράταγα μια σακούλα στο χέρι μου όπου είχα το παιδάκι μου μέσα(για να μην την δουν άλλοι και τρομάξουν ίσως), αυτή γέλασε-χαμογέλασε και μου είπε "το σκυλάκι που είχες 7-8 χρόνια?" σαν να ρωτούσε και να απαντούσε ταυτόχρονα (εντωμεταξύ το σκυλάκι μου το είχα δέκα χρόνια+ 5 μήνες περίπου) και σαν να μην κατάλαβε οτι το έχω μαζί μου και της λέει η γυναίκα η λιγότερο ψηλή ότι "το έχει μαζί της" και της δείχνει την σακούλα που κρατούσα(μέσα είχα το πλασματάκι μου) κι εκείνη την στιγμή τρομάζει και λέει "Παναγία μου" έκπληκτη(με αυτό το μακάβριο θέαμα που έβλεπε, αυτήν την εντύπωση μου έδωσε), η άλλη γυναίκα ήταν μεν έκπληκτη αλλά όχι τρομαγμένη, σαν το είχε δει-καταλάβει απο την πρώτη στιγμή αλλά δεν μίλαγε μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή να το πει. Ξεπερνώντας το σοκ(το δικό της), της είπα τι να κάνω και με ρώτησε αν λιβανίζω και όταν της είπα ναι με κοίταξε έκπληκτη σαν να μην πίστευε οτι λιβανίζω(στην πραγματικότητα λιβανίζω κάθε μέρα απο την μέρα που "έφυγε" το πλασματάκι μου, εκτός απο τις πρώτες μέρες που δεν είχα όρεξη για τίποτα κι ακόμα υπάρχουν μερικές μέρες που δεν έχω). Ξαφνικά απο το δάπεδο κι απο ένα σιδερένιο τετράγωνο(λες και ήρθε απο το υπόγειο κανονικά) βγαίνει ένας άντρας γύρω στα 45-50 αρκετά ψηλός με καστανό σκούρο μαλλί και σκουρόχρωμο δέρμα με μουστάκι(σαν άντρας του χωριού) με σκούρα ρούχα και δερμάτινο καφέ μπουφάν και το βλέπω να πηγαίνει προς το μέρος των δυο γυναικών. Αυτές στην αρχή είπαν(ειδικά η ψηλή) "ποιος είναι αυτός ο άντρας και τι κάνει εδώ" έδειξαν έκπληκτες(σαν να τρόμαξαν και να φοβήθηκαν) αλλά μετά γέλασαν(υποτίθεται οτι έκαναν πλάκα) γιατί τον ήξεραν κι αυτός τις ήξερε και γέλασε κι αυτός(αλλά τα γέλια ήταν χαρούμενα).Ο άντρας αν και με είδε δεν μου έδωσε καμία σημασία γιατί απο οτι κατάλαβα ήθελε να πει-μιλήσει με τις γυναίκες αυτές. Είδα και το παιδάκι μου έξω απο την σακούλα, με ανοιχτά τα μάτια(χωρίς τίποτα πάνω του) και ήσυχο-γαλήνιο όπως ακριβώς όταν ζούσε(ήξερα οτι δεν βρισκόταν στην ζωή) και άκουγε αυτά που λέγαμε(σαν να άκουσε τη συζήτηση μας απο την αρχή).Μετά ξύπνησα αλλά δεν ξέρω το πως τελείωσε αυτό το όνειρο, με την εικόνα του παιδιού μου ή με τον άντρα και την υποτιθέμενη πλάκα με τα γέλια κυρίως των γυναικών γιατί ο άντρας χαμογελούσε.

Δεν έχω κοιμηθεί απο εκείνη την ώρα που ξύπνησα απο αυτό το όνειρο(ήταν πολύ έντονο και ζωντανό) και η αλήθεια είναι οτι όσα όνειρα έχω δει "προφητικά" πάντα με συμβολική σημασία ξέρω να τα εξηγώ και πάντα βγαίνουν, αλλά αυτό το όνειρο πραγματικά δεν μπορώ να το εξηγήσω με τίποτα! Αυτό που ξέρω είναι οτι δεν μου άρεσε καθόλου, μόνο η σκηνή που είδα το πλασματάκι μου ήρεμο αλλά και πάλι δεν ξύπνησα όμορφα γιατί όλο το υπόλοιπο ήταν άσχημο. Ήρθε να μου μεταδώσει κάποιο μήνυμα ή είναι κάπου που δεν περνάει καθόλου καλά ή κάτι άλλο? Επειδή δεν ξέρω τι γίνεται μετά θάνατον πραγματικά δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Δεν ξέρω αν υπάρχει παράδεισος αλλά εάν υπάρχει για ένα είμαι σίγουρη, οτι αυτά τα πλάσματα απο τον παράδεισο έρχονται και στο παράδεισο επιστρέφουν.Επίσης θα σας κάνω μια ερώτηση αλλά δεν ξέρω αν γνωρίζετε. Εδώ και αρκετά χρόνια τα προφητικά όνειρα που βλέπω πάντα με συμβολισμούς και αυτή η αίσθηση που έχω κατά την διάρκεια τους αλλά και όταν ξυπνάω είναι πολύ καλή αλλά και η ερμηνεία τους είναι πάρα πολύ καλή δεν βγαίνουν ποτέ! Αντιθέτως όλα τα άσχημα όνειρα ΠΑΝΤΑ βγαίνουν μέσα σε λίγες μέρες, άντε ένα μήνα το πολύ.Δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται πραγματικά. Γιατί εφόσον αυτά τα όνειρα δεν βγαίνουν στην πραγματικότητα εγώ τα βλέπω??? Γιατί να τα βλέπω? Με έχει κουράσει το οτι βλέπω άσχημα και καλά όνειρα πάντα συμβολικά και τα δυο και τα μεν άσχημα δεν αργούν να βγουν, ενώ τα καλά ποτέ, λες και είναι να έρθει κάτι καλό αλλά κάτι κακό το εμποδίζει!!!
Αυτά είχα να πω-γράψω. Το ξέρω οτι θα σας κουράσει όλο αυτό το κείμενο(το κάνω πρώτη φορά στη ζωή μου) αλλά πραγματικά θα ήθελα πάρα πολύ να μου απαντήσετε σε οτι γνωρίζετε!!
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων και αναμένω απάντηση σας.
  • Στεφανια
  • Το Άβαταρ του/της Στεφανια Συντάκτης θέματος
1 Χρόνος 10 Μήνες πριν #711 από Στεφανια
Απαντήθηκε από Στεφανια στο θέμα Ένα πολύ περίεργο όνειρο!
Ειδα τα μάτια μου κλειστά και στην σχισμή είχα βάλει χόρταρακια να φυτρώνουν (ξινιδες)...σε μια στιγμή έβγαλαν ρίζες...την ώρα που πήγα να το καθαρίσω έβγαλα κατι σα τσιμπλες γιατί δεν έβλεπα κ μετα ξύπνησα απότομα....πολυ περίεργο όνειρο.....